The Mirror

Dit meest persoonlijke werk van Tarkovski is een mengeling van jeugdherinneringen, nieuwsbeelden en gedichten van Tarkovski's vader, en dé archetypische Tarkovski-film.Tijdens een zware zenuwinzinking herbeleeft de hoofdpersoon zijn jeugd. Beelden van zijn geliefde moeder, zijn eerste vriendinnetje en het huis van zijn kinderjaren trekken voorbij. Nostalgie, weemoed en dromen: Tarkovski noemde The Mirror zijn meest persoonlijke film – wat het publiek niet verhinderde de regisseur boze brieven te schrijven waarin hij gekapitteld werd vanwege ‘het hermetische karakter’ van de film.